Sposób przyjmowania i załatwiania spraw regulują w szczególności przepisy następujących aktów prawnych:

• Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.),
• Ustawa z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U.  z 2020 r., poz. 256 ze zm.),
• Zarządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 lutego 2017 r. w sprawie wprowadzenia jednolitego rzeczowego wykazu akt w izbach administracji skarbowej, urzędach skarbowych i urzędach celno-skarbowych (Dz. Urz. MRiF z dnia 3 marca 2017 r., poz. 44),
• Zarządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 lutego 2017 r. w sprawie wprowadzenia instrukcji kancelaryjnej izb administracji skarbowej, urzędów skarbowych i urzędów celno-skarbowych oraz instrukcji w sprawie organizacji i zakresu działania archiwum zakładowego izb administracji skarbowej (Dz. Urz. Min. Roz. i Fin. z dnia 3 marca 2017 r. poz. 43);
• Zarządzenie Nr 3 Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 2015 r. w sprawie prowadzenia rejestrów oraz przekazywania informacji w sprawach sadów administracyjnych (Dz.Urz. Min. Fin. z dnia 22 stycznia 2015 r. poz.7 ze zm.)
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (Dz. U. Nr 5, poz. 46),
• Regulamin organizacyjny Urzędu Skarbowego.

Sprawy w urzędzie załatwiane są zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa przy poszanowaniu zasad wynikających z Kodeksu postępowania administracyjnego i Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z Ordynacją podatkową załatwienie sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania dowodowego powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, chyba że  przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 139 § 1 Op).

Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawianych przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub na podstawie faktów powszechnie znanych i dowodów znanych z urzędu organowi prowadzącemu postępowanie. (art. 139 § 2).

O każdym przypadku niezałatwienia sprawy we właściwym terminie organ podatkowy  obowiązany jest zawiadomić stronę, podając przyczyny niedotrzymania terminu i wskazując nowy termin załatwienia sprawy (art. 140 § 1 Op). Do terminu, w którym ma być wydana decyzja nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego do dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnienia spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu (art. 139 § 4 Op).

Na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie służy stronie ponaglenie do organu wyższego stopnia , tj. do Izby Administracji Skarbowej (art. 141 §1 Op). Postępowanie wszczynane jest na wniosek strony. Przy postępowaniu odwoławczym, odwołanie wnosi się do Izby Administracji Skarbowej za pośrednictwem organu pierwszej instancji, który tę decyzję wydał.

Sprawy załatwiane są w formie pisemnej. Uprawnienia do podpisywania pism określa Regulamin organizacyjny Organu.